حمل بيمار: اجازه پزشك بيهوشي براي انتقال بيمار از تخت برروي برانكارد ضروري مي باشد با توجه به نوع عمل پوزيشن هاي مختلف به بيمار داده ميشود. بطور مثال پس از تانسيلكتومي سر برانكارد بايد بالا آورده شود و پارچه اي جهت جذب ترشحات و خونريزي هاي احتمالي از دهان بيمار، زير سر او گذاشته شود. به هنگام حركت و جابجائي پزشك بيهوشي مراقب سر و گردن و راه هوايي بيمار مي باشد.
* اتاق ريكاوري: بخشي از اتاق عمل است كه نقش موثري در مراقبتهاي بعد از عمل دارد.
لوازم مورد نياز در ريكاوري:
1- وسايل احياي تنفس
2- وسايل احياي قلبي
3- وسايل تزريق داخل وريدي و عضلاني
4- انواع داروهاي مخدر و مسكن اورژانس
5- وسايل پانسمان
6- وسايل سونداژ
7- ملافه، پتو
8- رسيور و گاز
9- كيسه سرد و گرم
10- لوله و لگن
11- پاراوان
12- برگه هاي جذب و دفع مايعات – علايم حياتي و …
13- دستشويي – تلفن – يخچال و ساعت
14- تخت مخصوص ريكاوري
* طرح اتاق ريكاوري: بايد راحت – مطمئن و بزرگ باشد. احتمال دسترسي به سر بيمار از هر طرف وجود داشته باشد. حتماً از نور سفيد استفاده شود زيرا در اين شرايط هرگونه تغيير رنگ بيمار، سريعاً توجه را جلب مي نمايد.
زنگ اخبار اضطراري نيز تهيه شده، سيستم آن به اتاقهاي عمل و اتاق پزشكان بيهوشي وصل گرد.
* وظايف پرستار:
كار پرستار مراقبت از بيمار هنگام انتقال و در ريكاوري ادامه دارد. ضروري ترين اقدامات پرستاري در ريكاوري انجام ميشود. بنابراين پرستاران بايد با تجربه و ماهر انتخاب شوند. بيمار بيهوشي به هيچ عنوان نبايد تنها به حال خود رها شود تحت نظر گرفتن مستمر بيمار و سرعت در تصميم گيري عوارض احتمالي را كاهش مي دهد.
محل زخم از نظر خونريزي احتمالي و بروز عوارض ناشي از داروهاي بيهوشي در ريكاوري دقيقاً كنترل مي گردد. علائم حياتي هر 10 دقيقه يكبار ثبت ميشود.
.
.
تعیین اینکه چگونه بیمار ترخیص شود مستقیما به این امر ارتباط دارد که بیمار به کجا مرخص می شود. واضح است
بیماری که به ICU منتقل می شود از بیماری که به منزل مرخص می شود (در مورد بیمار سرپایی)متفاوت می باشد.
الف) آیا راه هوایی بیمار حفظ می شود و آیا می تواند ترشحات راه های هوایی را تمیز و برطرف کند؟
بیماری که به منزل مرخص می شود باید قادر به حفظ راه های هوایی خود باشد و رفلکسهای وی سالم باشد و قادر
به حرکت در بستر باشد و به راحتی بتواند سر خود را به طرفین برگرداند (اگر استفراغ روی دهد) و بتواند برای دفع
ترشحات راههای هوایی سرفه کافی و مفید انجام دهد.با وجود این بیماری که به ICU منتقل می شود ممکن است
نتواند راههای هوایی خود را حفظ کند.در این موارد غالبا لوله تراشه یا تراکئوستومی مورد نیاز است.
ب) آیا وضع همودینامیکی بیمار ثبات دارد؟
بیماری که به بخش منتقل می شود باید ثبات قلبی عروقی داشته باشد.اگر بیمار به منزل ترخیص می شود باید قادر
به ایستادن و راه رفتن باشد بدون اینکه هیپوتانسیون ارتوستاتیک اتفاق بیفتد. در مقابل، بیماری که به ICU منتقل
می شود ممکن است داروهای قلبی از قبیل وازوپرسورها برای حفظ فشارخون دریافت کند.
این مطلب که فشارخون و نبض فقط به طور تقریبی نشان دهنده وضع همودینامیکی بیمار است،احتیاج به توضیح ندارد
زیرا نبض و فشارخون می تواند نرمال باشد اما با وجود این مقاومت عروق محیطی بیش از حد افزایش یافته و پرفوزیون
محیطی ناکافی باشد. اگر چنین وضعی پیش بیاید معمولا همراه با علائمی مثل سردی انتهاها و مخاطات می باشد.
ج) آیا وضع روانی بیمار از نظر انتقال مناسب است؟
از نظر روانی باید مطمئن شد که آیا بیمار از اثر سداتیو داروهای بیهوشی خلاصی یافته است یا نه. اگر بیمار به بخش
منتقل می شود باید به قدری هوشیار باشد که اگر نیاز به کمک داشته باشد بتواند درخواست کمک بکند.اما اگر بیمار
به ICU منتقل می شود باید کاملا تحت نظر باشد و ممکن است حتی برای بهتر تحمل کردن تنفس مکانیکی نیاز به
سداتیو نیز داشته باشد.
د) احتمال وقوع چه مشکلی وجود دارد؟
بیماری که تحت عمل جراحی و بیهوشی قرار می گیرد اغلب، بیماری های داخلی وی را از قبیل دیابت،هیپرتانسیون،
آمفیزم و صرع را قبل از ترخیص بیمار از ریکاوری باید ارزیابی کرد و در موارد مثبت،درمان مناسب و فوری باید انجام شود.
ه) آیا بیمار از نظر تسکین درد به قدر کافی تحت درمان دارویی قرار گرفته است؟
بیماری که بخش ریکاوری را ترک می کند،باید به طور قابل قبولی راحت باشد اما نباید بیش از اندازه سداسیون داشته
باشد.مقدار و زمان تجویز آنالژزیک ها(ضد دردها)باید در نظر گرفته شود.اگر بیمار نارکوتیک(مخدر)دریافت کرده است،باید
در موقع ترخیص از زمان حداکثر اثر آنها گذشته باشد. حداکثر اثر مورفین و پتیدین 10 دقیقه می باشد. بنابراین حداقل
باید 20 دقیقه بین زمان تزریق وریدی آنها و زمان ترخیص بیمار بگذرد اما اگر عضلانی تجویز شود،حداکثر اثر آنها تا 45-30
دقیقه طول می کشد و لذا زمان ترخیص نیز متناسب با آن باید به تاخیر بیفتد.
و) آیا انتقال بیمار را می توان بدون ایجاد خطر انجام داد؟
اگر چه انتقال بیمار به طور نرمال مسئله عمده ای نمی باشد اما در بعضی از موارد اهمیت پیدا می کند و لازم است که
مونیتورینگ و مایعات داخل وریدی در حین انتقال بیمار انجام شود.این امر معمولا بستگی به وضع فیزیکی بیمار دارد.
سایر مواردی که در حین ترخیص بیمار باید در نظر داشت،ارزیابی سیستم های مختلف بدن در بیماران بدحال می باشد.
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها: